|
وثقتيموز
مي خوام خوشبخت بشم و تلاش مي كنم راه خوشبختي رو پيدا كنم ...
یک شنبه 26 شهريور 1390برچسب:, ساعت 21:57 | Emeli
داشتم درس مي خوندم(25/6/90-- 1:40) فيلم هنديه «پدر عروس» هم داشت پخش ميشد، يه لحظه از درس غافل شدمو حواسم به فيلمه رفت! اينطور فهميدم كه موضوع فيلم، سنت شكني هست، انگار توو هند بيوه ها حق ازدواج ندارند!!! و شخصي كه داشت سنت شكني مي كرد، آميتاباچان بود ،خيلي جمله ي قشنگي گفت :« ما انسانها خودمون سنت يا عرف رو بوجود مياريم، تا بتونيم خووب زندگي كنيم، در واقع يه جور تعيين قوانين هستند، تا ما طبق اونا پيش بريم و نظم داشته باشيم ، حالا درسته انسان، به جايي برسه كه، انقــــــــدر سنت و عرف براش مهم بشه كه خودشو زندگيشو قربانيش كنه؟؟؟ سنت براي راحت زندگي كردن بود كه !!!» -البته من به زبوونه خودم نوشتم ها ! -
خيلي از حرفش خوشم اوومد... اما جالبيه اين سنت شكني اين بوود كه همه ي مخاطبانه حرفش، ساكت بودند و داشتند به حرفش توجه مي كردند! تووو واقعيت اين نيست ...
كه اگر اينطور بوود خيلي از سنت هاي مزخرف كه خيلي محكم به دست و پاهاي ما انسانها تنيده شده ،شكافته ميشد و راحت ميشديم... من تمام تلاشم اينه كه سنت ها ي درست رو رعايت كنم يعني سنت شكني فردي! اما گاهي پيش مي آد كه فقط شخصه تو مطرح نيست ! يعني اگه تو تنها باشي اينكه بتوني سنت هاي درست رو رعايت كني خوبه ولي خوبترش اينه كه تو تووو جمعي باشي ، سنتي باشه، كه انجام دادن يا ندادنش فقط بر شخصه تو اثر نميذاره، بر ديگران هم اثر ميگذاره، در واقع با سنت شكني اجتماعي! روبرو هستي... و اين سنت شكني واقعا هم سخته ، چون توو واقعيت مخاطباي تو ، ساكت نيستنو به حرفات فقط، گوووش نميدن.... كلي مانع داري... اما بدون كه : اينم يكي ديگه از قوانين بازيه عالمه - تووو مطلبه «توشه ي قدر 90! » گفتم عالم مثل مسابقه است و قوانيني داره و بايد با توجه به اونا حركت كنيم ! - كه تو بايد در زندگي اجتماعي هم سنت هاي درست رو رعايت كني و نذاري قربانيشون بشي... من كه تا به الان فقط در پوششم تونستم سنت شكني كنم، بقيه اش هنوز نشده و واقعا سخته! من كه به قول بچه ها آفريده شدم براي كارهاي سخت و طاقت فرسا، كم اووردم!!!
اين پست كامل نيست هنوز دارم فكر ميكنم ... نوشتم تا يادم نره!
نظرات شما عزیزان:
درباره وبلاگ
 Emeli هستم. 22 سالمه. ساكن تهرانم. نرم افزار كامپيوتر خوندمو تازه فارغ التحصيل شدم. تصميم به ازدواج داشتم ولي به هزاران دليل كه درست و غلطشو نمي دونم، ازدواجم سر نگرفت! خانواده ي مذهبي ندارم و تا سال اول دبيرستان، بي حجاب بوودمو از اينكه ديگران از ظاهرم و اندامم تعريف مي كردند شاد بوودمو روز به روز بيشتر بي حجاب مي شدم. ساله پيش دانشگاهيم، از لحاظ پوشش تغيير رويه اساسي دادم و در ذهنم تعارضاتي پيش اوومد كه منو واداشت به اينكه بدونم من كيم؟ باورهام چيه؟ باور درست كدومه ؟ به همين دليل قم رو براي گذروندن دوران دانشجويي انتخاب كردم ( شهري ديده بودم كه ميتونم از لحاظ مذهبي به اطلاعات كافي برسم) اما مشكلات فراوووني برام پيش اوومد و كمتر تونستم بهره برداري كنم ولي اين تعارضات هنوز هستو من به دنبال حلش هستم! البته بگم ، ذهن به شدت پرسشگر و كنجكاوي دارم و علاوه بر اوون مسائل رو ساده قبول نمي كنم، همين باعث شده كه هميشه بگم «نمي دونم!» و به دنبال اوون تلاش كنم براي دونستن! پس دفتر خاطراتي تهيه كردمو از افكارم از خاطراتم از درددل هام درش نوشتمو به زندگيم دقيق شدم ، تا هم خودم رو خدا رو راه و رسم زندگي رو ! پيدا كنم و هم خاطراتم و روند زندگيم رو ثبت داشته باشم، تا هميشه به يادم بمونه ! دفترم هميشه مخفي بوود و از اين كه خوونده نميشد خسته شدم و تصميم گرفتم به بلاگ تبديلش كنم. آخرین مطالب
پيوندها
|
|||||||||||||||||||||||
|
تبادل لینک هوشمند 
ورود
اعضا:
خبرنامه وب سایت: